Gelukkig Nieuwjaar!!

Zo nu dan eindelijk weer een blog, ik zag dat het al wel weer een aantal weken geleden was.
Na een aantal dagen in Auckland was het tijd om weer verder te gaan. Eerste stop was Coromandel, goede verhalen over gehoord. Dus met de fiets op de ferry richting het dorp Coromandel. Ondanks dat het weer niet geweldig was, was het uitzicht vanaf de boot prachtig. Heuvelachtige groene baaien/eilandjes en een prachtig blauwe zee. Eenmaal op de peninsula Coromandel aan te zijn gekomen was ik van plan om in het dorp zelf te verblijven, maar dit lag echter op maar 10km vanaf de haven en gezien het nog vroeg was besloten om door te fietsen naar Kuaotunu (ongeveer 40km). Vanaf Coromandel begon het gelijk met een pittige 3km klim Whangapoa Hill op. Eenmaal boven was het genieten, prachtig uitzicht over de lichtblauwe zee en groene omgeving. Aan het einde waren er nog 3 steile heuvels te overwinnen, echter de laatste was echt te steil en moest ik afstappen. Zelfs lopend met de fiets aan de hand was het super zwaar.
De volgende dagen via Tairua en Waihi richting Tauranga gefietst. In Waihi op de camping nog een Nederlands/Zwitsers stel (Peter en Monika) tegengekomen. Zij hadden mij die dag 2 keer ingehaald. Ik werd heel vriendelijk uitgenodigd voor een kopje thee in hun warme camper, wat later een diner met wijn werd. Leuke avond gehad! Zij hadden 3 jaar geleden hun huis verkocht en een camper gekocht. Afgelopen 3 jaar veel gereisd en nu hadden ze hun camper vanuit Zwitserland (daar woonden ze) laten verschepenen naar Nieuw-Zeeland en gingen ze hier een aantal maanden rondtrekken om daarna de oversteek te maken naar Australie. De weg naar Tauranga was alles behalve leuk, veel verkeer en het weer was ook regenachtig. Na een rustdag verder gefietst via een mooie route naar Rotorua. Ik was gewaarschuwd voor een eierlucht bij aankomst, maar gelukkig stond de wind in de goede richting en rook je niks. Rotorua is bekend om al zijn/haar geisers en modderbadden (geotermisch gebied). Om aan te tonen hoe gastvrij Nieuw-Zeelanders kunnen zijn; zonder mijn couchsurfhost te hebben ontmoet voor die tijd kon ik de sleutel van zijn huis bij hem op het werk ophalen en mijzelf binnenlaten in zijn huis. Hij had goed vertrouwen in de mens en tot nu toe had hij alleen nog maar goede ervaringen gehad. Paar dagen bij hem geweest (mede door het slechte weer), beetje rondgekeken in het dorp en wat gefietst in het mountainbike-paradijs Whakarewarewa en rond Green Lake. De volgende bestemming was Lake Taupo via Golden Springs. Tot aan Golden Springs een aantal stops gemaakt; Kerosenen Creek (beekje met lekker warm water) en Wai-o-tapu (een thermal area met een aantal geisers in verschillende kleuren, super toeristisch maar wel mooi!). De tweede dag had ik beter niet de route kunnen nemen die Google Maps mij adviseerde, daardoor 8km omgefietst over gravel en zand… Helaas was vandaag het weer niet zo heel mooi en kon ik eenmaal bij het Taupo meer aan te zijn gekomen de besneeuwde bergtoppen van Tongariro NP niet zien. Op de camping waar ik verbleef in contact gekomen met een man die bezig was om een uitbouw aan zijn caravan te maken. Tijdens het kijken van Coronation Street werd mij een verblijfplaats in Whanganui aangeboden, mocht ik daar langskomen. Mensen zijn hier echt super vriendelijk!

Op hoop van zege richting Tongariro National Park gefietst, ik had van Ian en Jill (het Canadese Koppel waar ik in de eerste week mee gefietst heb) dat toen zij daar waren de crossing gesloten was en zij de hike niet konden doen. En gezien het weer nog aardig prut was, kon het wel eens zijn dat die nog steeds gesloten was. Het was een mooie maar zware fietstocht, geleidelijk de heuvel op met fikse tegenwind en op het laatst ook nog een pittige regenbui. Voor het eerst mijn tent in de motregen op moeten zetten. Gelukkig was er wel goed nieuws, de crossing was open! Nu nog hopen op mooi weer. Ik werd de volgende dag wakker en het weer kon niet beter, strakblauwe lucht!! Om 7.45 uur vertrok het busje van de camping richting het startpunt. Super veel toeristen, dat was wel een beetje jammer maar goed je kunt niet alles hebben . Het eerste gedeelte van de hike van makkelijk, ging richting Soda Springs. Vanaf daar werd het even pittig richting de South Crater. Ongeveer een uur redelijk steil omhoog. Vanaf daar had je de keus om naar de top van Mt. Ngauruhoe te gaan, maar gezien dit een lange tocht was heb ik die overgeslagen. Na een korte makkelijke wandeling werd het weer even pittig richting de Red Crater Ridge. De ondergrond was voornamelijk gravel, stenen en zand. Daar wel de besneeuwde Tongariro Summit meegepakt! (1,5uur extra looptijd ongeveer) Vanaf de Red Crater begon de afdaling, 3 uur alleen maar naar beneden. Au au au mijn voeten, misschien toch nieuwe wandelschoenen nodig. Je kwam langs de Emerald Lakes (helder groen/blauwe meren) en Blue Lake (de naam zegt het al). Deze hike was zeker een highlight tijdens mijn reis, ontzettend mooie omgeving en puur genieten tijdens het wandelen! Eenmaal beneden was ik 5 blaren rijker maar het was het zo waard!!

Laatste fietstocht van het Noordereiland (voor nu) was de dag na de hike. Een korte tocht van circa 30km naar het dorp National Park. Aan de linkerkant constant prachtig uitzicht op de Bergen van Tongariro NP. Vanaf het dorp de bus genomen naar Wellington. Wederom een goede couchsurf-ervaring opgedaan hier. Er waren nog 2 andere Duitse meisjes die ook aan het couchsurfen waren bij Damon. ‘s Avonds wat gedronken en Yenga gespeeld met zijn allen. Het weer in Wellington is overwegend windy. Helaas nu ook beetje regenachtig. Heb een paar dagen in Wellington gespendeerd. Maar gezien het minder goede weer niet heel veel gedaan, met de andere couchsurfers naar Mt. Victoria gelopen voor een mooi uizicht over de stad en haven. Op de terugweg riep ineens iemand mijn naam, bleek het Peter te zijn die ik eerder op de Coromandel ontmoet had. Zij gingen ook richting het zuidereiland de volgende dag. De ferry oversteek duurde circa 3 uur met wederom prachtige uitzichten! In Picton overnacht gezien het 18.00 uur toen ik aankwam. Nog 4 dagen te gaan voordat ik begin bij de schapenboerderij. Over het algemeen waren het prima fietsdagen, weinig bijzonders. Het gedeelte door de wijnstreek Malborough was wel mooi, overal druivenplantages. Alleen de 2e dag had ik een klein probleem, mijn racks aan de voorkant (waar mijn tassen aanhangen) knapten allebei af toen ik een zijweg opging richting mijn overnachtingsplaatst, balen! De shop in Auckland waar ik de fiets gekocht heb een berichtje gestuurd en zij waren zo vriendelijk om mij een nieuwe set op te sturen. Gelukkig had ik een aantal weken op de boerderij gepland, dus konden ze het mooi daarheen sturen. Bij de overnachtingsplaats was een handyman aanwezig en hebben we een noodreparatie uitgevoerd zodat ik in ieder geval door kon fietsen tot de boerderij.
Kaikoura was een mooie stop. Een dorp aan de zee met op de achtergrond hoge bergen (die nu nog besneeuwd waren). Hier een wandeling gedaan op de kleine peninsula, mooi uitzicht op het koraalrif en zeehonden kolonie. Zeker wel een aanrader om te stoppen mocht je in de buurt zijn. Vanaf hier was het nog zo’n 80km tot de boerderij in Cheviot.

Super stoffig huis, daar was al lang geen stofdoek meer doorheen gehaald. Genoeg te doen dus voor mij  Het concept van wwoof-ing is dat je een aantal uur per dag werkt voor kost en inwoning. De eerste dagen bestonden voor mij vooral uit het huis schoonmaken. Mark (een van de eigenaren) was een weekend weg dus helpen op de boerderij zat er nog niet in. Hij runt de boerderij samen met zijn vader Owen en Owen’s partner Sue. Ze hebben ongeveeer 4000 schapen en 150 koeien op 1700 hectare grond. Een grote boerderij voor Nederlandse begrippen maar voor hier een normale grootte. Toen Mark weer terug was mocht ik echt meehelpen op de boerderij; helpen met het vasthouden van de rammen tijdens het scheren, wol selecteren, lammetjes draften en wegen, schapen opdrijven. Was echt een leuke ervaring! Ongeveer 2,5 week op de boerderij geholpen met veel plezier. Mijn dagen bestonden meestal uit 4 a 5 uur meehelpen en de rest vrije tijd. Mark, Owen en Sue waren ook erg vriendelijk en gaven me ook het gevoel dat ik daar welkom was.

Op naar Christchurch! Helaas wat slechter te pas en fietsen was dan ook aardig zwaar, gelukje was dat de route voornamelijk vlak was. Vanaf Christchurch richting Banks’ Peninsula gefietst. Akaroa (een dorpje met veel Franse invloeden) en omgeving moesten prachtig zijn, en daar hadden de mensen die mij dit vertelden zeker gelijk in. Op zo’n 30km van Akaroa een camping gevonden, ik zag mijzelf niet de laatste steile 8km lange heuvel opgaan. Van Ian en Jill had ik al een uitnodiging gekregen om met hen mee te gaan naar Akaroa, zij hadden een auto te leen van de eigenaren van het huis waar zij op zouden passen tijden kerst en oud&nieuw. Dus hen een berichtje gestuurd en de volgende dag werd ik opgehaald. Was erg leuk hen weer te zien na 1,5-2 maanden! Wat sightseeing gedaan, lekker op de pier genoten van het uitzicht en mooie weer. Ik had nog een fietsdag voor de boeg in 2014 en dat was terug naar Christchurch, naar het huis waar Ian en Jill verbleven. Dag begon goed met harde rugwind, wat langzaam in tegenwind veranderde. En op zo’n 30km van Christchurch kreeg ik een lekke band. Bah! Band geplakt en nog geen 300meter verder was die weer leeg. Ik had geen zin om de band nog een keer te plakken dus ging de duim omhoog en nog geen minuut later had ik een lift van een man die zelf een fanatiek fietser was. Ik werd netjes afgezet in de stad en daar kwam Ian mij ophalen. Wat een luxe! Eenmaal bij het huis aangekomen waren de eigenaren nog niet weg, dus hen ook nog ontmoet. Wederom erg gastvrij en ze boden mij een overnachtigsplek aan zodra ik terugkwam uit Sydney.
Kerst heb ik met Ian en Jill gevierd; lekker gerelaxed, met de honden gelopen, koeien gevoerd, uitgebreid gekookt, films gekeken (ook hier is Home Alone een traditie). Het echte kerstgevoel was er niet, gezien het hier zomer is en je in een jurkje buiten zit. Maar wel een kerst om niet snel te vergeten 

De 28e vloog ik richting Sydney. De eerste dagen had Jocelyn (meisje wie ik in USA ontmoet had) een overnachtingsplek voor mij geregeld bij een van haar vrienden. Mijn pogingen om een couchsurfhost te vinden waren niet succesvol. Dus dit was perfect! Dit was voor een aantal nachten, vanaf de 31e kon ik bij Louise (meisje wie ik in Tanzania ontmoet had) en haar vriend terecht. Wat bleek, het balkon van zijn appartement keek uit over de Harbour Bridge! We hoefden de deur niet eens uit om het vuurwerk te bekijken, wow! Lekker gebarbecued en wat champagen en wijn gedronken totdat het vuurwerk begon.Om 9uur begon de show voor de kinderen, dat was al indrukwekkend. Hoge verwachtingen voor het echte werk, die totaal werden waargemaakt om 12 uur! Wat een vuurwerkshow zeg, blij dat ik de trip het gemaakt!
Na een luxe ontbijtje met gepocheerde eieren de eerste dag in 2015 lekker op het strand doorgebracht, prachtig weer. Doug kwam met het fantastische idee om te gaan zeilen, er was goed zeilweer voorspeld voor het weekend. Dat was super! Louise en ik mochten meehelpen en zelfs even het roer overnemen. Leuk om onder the Harbour Bridge door te varen in plaats van eroverheen te rijden. We hebben 2 dagen gezeild, eerste onder de brug door richting Cockatoo Island (was vroeger een gevangenis) en daarna weer terug onder de brug door richting Middle Harbour gebied, nabij Manly (meer in het noorden van Sydney). ’s Middags begon de wind echt op te komen en werd het zeilen echt leuk. Boot hing scheef in het water, goede snelheid. Mooie ervaring!
De laatste dag in Sydney reisverhalen uitgewisseld met Jocelyn, haar had ik sinds the USA in juni 2014 niet meer gezien en beiden hebben aardig wat gereisd sindsdien.
En toen was het weer tijd om te vertrekken richting Nieuw-Zeeland. De tijd vliegt!
Caroline (eigenaresse van het huis waar ik verbleef met Ian en Jill) stond al klaar om mij op te halen van het vliegveld in Christchurch. Nog een paar dagen en dan gaat de fietstocht weer beginnen! Ook wel weer zin in!

P.s. sorry voor het lange verhaal, in 2 maanden toch wel aardig wat meegemaakt en dit is maar een ‘korte’ samenvatting ;)