Heet, heet, heet......
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Inge en Loes
02 Juni 2014 | India, New Delhi
Op naar India!
Maar eerst nog een laatste stop in Nepal, namelijk 'Lumbini' de geboorteplaats van Boeddha. Na een busrit van ongeveer 11 uur kwamen we aan in het kleine dorpje. Wat heet wat heet! Het was nu Inge die niet goed te pas was, en dat in combinatie met de hitte was helemaal geen pretje. In de ochtend het Lumbini National Park redelijk vluchtig bekeken. En daarna snel op zoek naar verkoeling. Helaas kenden ze in dit dorp geen airconditioning, dus moesten we het doen met wat waaiers in een hotel en wat heerlijk kouds drinken. Na even gezeten te hebben ging het wat beter en konden we onze weg richting India voortzetten. We hadden in Kathmandu al de nachttrein van Gorakhpur naar Varanasi geboekt, nu moesten we alleen nog in Gorakhpur zien te komen. De weg ernaartoe was nog best een ervaring, eerst een lokale bus wat gevolgd werd door een jeep-taxi. Er pasten maar liefst 21 passagiers in voordat het propje vol zat. De grens over gingen we lopend. Na zwetend het immigratieformulier ingevuld te hebben, eerst de eerste indruk van India laten bezinken. Toch wel gelijk een verschil met Nepal: drukker, viezer en voor ons gevoel nog heter. Bus hadden we snel gevonden en met wat hulp van een aardige Indiër mooie plekken met veel beenruimte. Het enige 'probleem' van deze plekken was dat we uitstekend zicht hadden op de weg. Wij vonden dat de chauffeurs in Afrika en Nepal al geen verantwoordelijkheidsgevoel hadden, nou in India doen ze er nog een schep bovenop. In de 3 uur dat we in de bus gezeten hebben, zijn we 2 bijna- doodervaringen rijker. Pffff.... Gelijk de beslissing genomen dat we de rest van de ritten met de trein gingen doen. Op het station in Gorakhpur konden we ons in de dameswachtruimte lekker opfrissen. De trein zou eigenlijk om 22.00 uur vertrekken, helaas hadden we vertraging en konden we pas om 01.30 uur onze coupe in samen met 2 Indiase mannen (vriendelijk). Na een kort maar toch ook wel een krachtige nachtrust kwamen we rond 09.00 uur aan in Varanasi. Het International Travellers Hostel was op zo'n 5-7 minuten loopafstand van het station. Maar goed ook, want wat was het heet!!! Na onszelf ingecheckt te hebben, eerst maar even afkoelen onder de waaier. Later op de middag richting Godaulia (oude centrum van Varanasi) geweest. Hier wat rondgelopen en een kijkje genomen bij de Ganges. Wat een stank! Echt, op sommige plekken kokhalzend door de straten. Verder ook, de stad is vies en druk. Begrijp me niet verkeerd, ondanks al deze negatieve aspecten blijft het een mooie ervaring en biedt Varanasi ook indrukwekkende bezienswaardigheden.
Na een toch wel zweterige nacht, besloten om de tweede nacht in de airco-kamer te slapen. De tweede dag was een bijzondere dag. We hebben een boottrip gemaakt over de Ganges richting de grote crematie plaats (Marnikarnika Ghat). Deze is uitsluitend voor hindoes. Een hele bizarre en bijzondere ervaring. De meerderheid van de mensen wordt verbrand na het overlijden. Meestal gebeurt dit dezelfde dag nog. Het lichaam wordt voor de laatste keer gewassen in de Ganges en dan laten ze het lichaam, dat gewikkeld is in doeken, eerst 1-2 uur drogen. De familie regelt in deze tijd allerlei dingen en het hout wordt klaargelegd. Dan wordt het lichaam op de brandstapel gelegd en het vuur opgehaald. Dit halen ze op uit een tempel, en wordt aangestoken door het vuur dat ongeveer 3500 jaar geleden door Shiva is aangestoken en nog nooit is uitgegaan. De crematie duurt in totaal zo'n 3 uur.
Er is een groepje dat in plaats van gecremeerd, 'begraven' wordt in de Ganges: kinderen, zieken, zwangere vrouwen, mensen die gebeten zijn door cobra's en heiligen/priesters. Ook dit hebben wij mogen aanschouwen. Het lichaam wordt op een plank gebonden en verzwaard met stenen en dan met een bootje naar het midden van de Ganges gevaren. Daar wordt het lichaam het water in gegooid, en dat was het dan.
Wat dan ook nog weer heel bizar is, het is normaalste zaak in de wereld om je met het water uit een van de meest vervuilde rivieren ter wereld te wassen. Het water zou heilig zijn en slechte karma wegspoelen. Elke ochtend is er een bad-ritueel waarbij honderden pelgrims zich in de Ganges wassen. Dit hebben wij niet gezien.
's Avonds is er een ceremonie aan de Dashashwamedh Ghat. Wij wederom met een bootje, vanuit het water zag je het wel het mooist. Ons werd verteld dat het gehouden werd om de rivier de Ganges te eren. In totaal waren er 12 mannen die een soort van optreden gaven met vuur en bellen. Deze ceremonie duurde ongeveer een uur. Knettertje druk, het lag vol met bootjes en ook op de kant stonden honderden mensen.
De laatste dag in Varanasi zijn we naar de kleine crematieplek geweest, Harishchandra Ghat. Deze kan gebruikt worden door alle religies. Bij beide plekken zijn het enkel mannen die bij de crematie aanwezig zijn, de vrouwen hebben vooraf afscheid genomen. Op de plek van de crematie mag niet gehuild worden, anders zou dit invloed hebben op de ziel van de overledene. Meestal is het de oudste zoon die het ritueel laat gebeuren. Hij loopt 5 keer rond het lichaam (vijf elementen: vuur, aarde, water, lucht en ether) en steekt dan het vuur aan. Wij stonden ongeveer 15 meter van dit alles af, dat was heftig. Je zag die man gewoon in brand gezet worden. Doordat de voeten uitstaken konden we het proces helemaal volgen. Na een tijdje kwamen we in gesprek met een man uit Calcutta. Hij gaf ons gratis (dit is lang niet altijd het geval, de meeste willen geld hebben) informatie over het hele crematie gebeuren. Wij waren daar op bezoek en hij wilde dit bezoek speciaal maken en ons op deze manier bedanken dat wij daar waren. Na de crematie nam hij ons mee naar de tempel waar het vuur (voor de kleine crematieplek) opgehaald werd. Hier kregen wij een kleine rondleiding. Voor ons was het daarna tijd om terug te gaan naar het hostel om onze spullen te pakken en klaar te maken voor de treinreis richting Agra. Uiteraard deze trein had ook vertraging. Wij zouden om 17.20 uur vertrekken, dit werd uiteindelijk 18.55 uur. Maar goed, we hebben de tijd en zo kwamen we ook niet zo vroeg aan in Agra dus eigenlijk alleen maar handig. Wij deelden onze coupe met een Nederlands meisje en een Spaanse jongen. Dat was wel prettig eigenlijk. 's Nachts heerlijk geslapen! De trein had nog wel meer vertraging mogen hebben, wat een comfortabele rit was dit zeg. Rond 11.00 uur kwamen dan aan in Agra, vanuit de trein konden we de Taj Mahal al zien. Jeuj! Gelijk bij aankomst voelde deze stad al gemoedelijker dan Varanasi. Het hostel was een eindje weg uit het centrum, lekker rustig. Ons hotel had een eigen auto-rickshaw die tot onze beschikking stond met chauffeur. Dat was erg handig, hij bracht ons overal heen en bleef dan ook daar op ons wachten en dat tegen een hele goede prijs. Door zijn goede tip hoefden wij niet de 8 euro p.p. aan entree te betalen, maar konden we zo doorlopen. De dag dat wij aankwamen was blijkbaar een feestdag en was een ticket niet nodig.
Zodra je de poort door komt lopen krijg je een wow gevoel. Wat een prachtig marmeren stuk architectuur! Alles is ook mooi aangelegd en ziet er verzorgd uit. Alles is symmetrisch gebouwd, de tuin, de torens, poorten en het mausoleum zelf. We mochten het paleis of mausoleum ook in. Wederom een gelukje, we hoefden niet in de rij te staan. Je mag je schoenen niet aan en gezien het erg heet was, waren de stenen te heet voor onze voeten. Wij zijn bij de ingang gaan staan en hebben even gekletst met het legermannetje wat daar stond. Eerst wilde hij er niks van weten, maar na een beetje aandringen mochten we na even gewacht te hebben naar binnen. Maar goed ook want er was een gigantische rij, kwamen we achter toen we eruit kwamen lopen. Dat had zeker nog wel een uur geduurd. Van binnen is het net zo mooi als van buiten. Hier liggen de tombes van de vijfde heerser Shah Jahan en zijn vrouw Mumtaz Mahal. In 1632 werd met de bouw begonnen en het mausoleum werd in 1643 officieel in gebruik genomen. Shah Jahan was in 1658 afgezet door zijn zoon en had zijn laatste jaren onder huisarrest doorgebracht in Fort Agra, met uitzicht op de Taj Mahal. In 1666 kwam hij te overlijden en kreeg hij een plekje naast zijn vrouw in het mausoleum.
De tweede dag in Agra hebben we het net genoemde Fort Agra bekeken. De constructie van het uit rood zandsteen bestaande fort begon in 1565 onder leiding van heerser Akbar. Zijn kleinzoon Shah Jahan transformeerde het in een paleis, en later werd het zijn gevangenis voor 8 jaar toen zijn zoon de macht overnam. Er is ons verteld dat deze zoon er een party palace van heeft gemaakt.
Na het fort eerst een treinticket richting Delhi geboekt en daarna was het tijd om naar wat souvenirtjes te zoeken. Bij de Taj Mahal was een klein marktje waar ze voldoende keus hadden.
Onze trein vertrok de volgende ochtend bijna op tijd, maar 45 minuten vertraging. En dit keer hingen er zelfs borden op het platform. Delhi was maar 4 uur reizen en bij aankomst viel het ons meteen op dat het eigenlijk best een westerse stad is. Het is er wel druk en er ligt veel pruttel op straat maar ze beschikken wel over alles wat een stad nodig heeft. Er is zelfs een metro aanwezig, en een moderne ook nog. Wij slapen in een hostel dat is gelegen op de Main Bazaar, wat betekent een gezellig straatje met veel winkeltjes en restaurantjes. De eerste volle dag in Delhi een bazaar bezocht (Palika Bazaar), Humayuns Tombe (grootschalig grafmonument voor de tweede heerser van het Mogolrijk) en de India Gate. Dit is een poort, lijkt op de Arc de Triomph, ter nagedachtenis aan de soldaten uit Brits-Indië die in de Eerste Wereldoorlog voor het Britse Rijk zijn gestorven. Het werd al wat donker toen we bij de gate aankwamen, maar wat daarna kwam waren we niet op voorbereid. Super harde wind! Gezien wij onder bomen stonden leek het ons verstandig om een plekje in de open lucht te zoeken. Maar goed ook, takken kwamen uit de bomen vallen en zelfs hele bomen werden omgewaaid. In de straat waar wij stonden kwam er nog een auto onder de boom terecht. Wij op zoek naar een rickshaw die ons terug kwam brengen, en normaal staan ze in de rij voor je, nu zaten ze allemaal vol of wilden ze ons, uiteraard, niet voor een goede prijs naar het hostel brengen. Gelukkig toch eentje kunnen vinden, wel tegen een te dure prijs, voordat het met bakken uit de lucht kwam. En donker dat het ineens was! Eenmaal in het hostel gelijk onder douche al het opgewaaide zand afspoelen. We hadden gehoopt dat het de volgende dag door de regenbui wat afgekoeld zou zijn, maar helaas het was alleen maar heter geworden. Een kort bezoek gebracht aan Red Fort, een immens groot fort gelegen in het oude centrum van Delhi. Van de buitenkant een erg indrukwekkend pand, maar van binnen naar onze mening wat minder mooi dan Fort Agra. Ook hier zag je nog wel wat overblijfselen van de storm van gisteren, takken overal en bomen omgewaaid. Op de heenweg al een MacDonalds gespot dus na het bezoek linea recta richting de Mac voor een heerlijke beker ijskoud drinken. Na weer wat op temperatuur te zijn gekomen, was de volgende stop de bazaar in Old Delhi. Gezellige kleine straatjes vol met kleurvolle kleding, sieraden en andere Indiase attributen. En schaduw :-) Op onze een-na-laatste volle dag in Delhi de Jama Masjid Moskee proberen te bezoeken. Helaas toen wij aankwamen was de moskee gesloten, omdat het gebedstijd was. Dus maar de souvenir jacht geopend. Eerste stop was Dilli Haat. Een food- and craftsmarket. In totaal staan er 62 stalletjes op de markt en ze maken gebruik van een rotatie-systeem. De standhouders betalen ongeveer 1 euro per dag en mogen maximaal 15 dagen blijven staan. Deze markt is elke dag. De souvenir-oogst hier was gering, dus op naar de Main Bazaar Road. Na een korte tijd alle souvenirtjes die we voor ogen hadden binnen. De laatste dag eigenlijk niet zoveel gedaan, behalve een postkantoor gezocht om wat dingen terug te sturen naar Nederland. Onze tassen werden toch iets te zwaar ;) New Delhi heeft mij wel ontzettend verrast in een positieve zin. Ik had niet verwacht dat het zo westers zou zijn.
En met Delhi sluiten we India ook weer af. Morgenavond vertrekt ons vliegtuig richting Bangkok.
Op naar Thailand!!
Maar eerst nog een laatste stop in Nepal, namelijk 'Lumbini' de geboorteplaats van Boeddha. Na een busrit van ongeveer 11 uur kwamen we aan in het kleine dorpje. Wat heet wat heet! Het was nu Inge die niet goed te pas was, en dat in combinatie met de hitte was helemaal geen pretje. In de ochtend het Lumbini National Park redelijk vluchtig bekeken. En daarna snel op zoek naar verkoeling. Helaas kenden ze in dit dorp geen airconditioning, dus moesten we het doen met wat waaiers in een hotel en wat heerlijk kouds drinken. Na even gezeten te hebben ging het wat beter en konden we onze weg richting India voortzetten. We hadden in Kathmandu al de nachttrein van Gorakhpur naar Varanasi geboekt, nu moesten we alleen nog in Gorakhpur zien te komen. De weg ernaartoe was nog best een ervaring, eerst een lokale bus wat gevolgd werd door een jeep-taxi. Er pasten maar liefst 21 passagiers in voordat het propje vol zat. De grens over gingen we lopend. Na zwetend het immigratieformulier ingevuld te hebben, eerst de eerste indruk van India laten bezinken. Toch wel gelijk een verschil met Nepal: drukker, viezer en voor ons gevoel nog heter. Bus hadden we snel gevonden en met wat hulp van een aardige Indiër mooie plekken met veel beenruimte. Het enige 'probleem' van deze plekken was dat we uitstekend zicht hadden op de weg. Wij vonden dat de chauffeurs in Afrika en Nepal al geen verantwoordelijkheidsgevoel hadden, nou in India doen ze er nog een schep bovenop. In de 3 uur dat we in de bus gezeten hebben, zijn we 2 bijna- doodervaringen rijker. Pffff.... Gelijk de beslissing genomen dat we de rest van de ritten met de trein gingen doen. Op het station in Gorakhpur konden we ons in de dameswachtruimte lekker opfrissen. De trein zou eigenlijk om 22.00 uur vertrekken, helaas hadden we vertraging en konden we pas om 01.30 uur onze coupe in samen met 2 Indiase mannen (vriendelijk). Na een kort maar toch ook wel een krachtige nachtrust kwamen we rond 09.00 uur aan in Varanasi. Het International Travellers Hostel was op zo'n 5-7 minuten loopafstand van het station. Maar goed ook, want wat was het heet!!! Na onszelf ingecheckt te hebben, eerst maar even afkoelen onder de waaier. Later op de middag richting Godaulia (oude centrum van Varanasi) geweest. Hier wat rondgelopen en een kijkje genomen bij de Ganges. Wat een stank! Echt, op sommige plekken kokhalzend door de straten. Verder ook, de stad is vies en druk. Begrijp me niet verkeerd, ondanks al deze negatieve aspecten blijft het een mooie ervaring en biedt Varanasi ook indrukwekkende bezienswaardigheden.
Na een toch wel zweterige nacht, besloten om de tweede nacht in de airco-kamer te slapen. De tweede dag was een bijzondere dag. We hebben een boottrip gemaakt over de Ganges richting de grote crematie plaats (Marnikarnika Ghat). Deze is uitsluitend voor hindoes. Een hele bizarre en bijzondere ervaring. De meerderheid van de mensen wordt verbrand na het overlijden. Meestal gebeurt dit dezelfde dag nog. Het lichaam wordt voor de laatste keer gewassen in de Ganges en dan laten ze het lichaam, dat gewikkeld is in doeken, eerst 1-2 uur drogen. De familie regelt in deze tijd allerlei dingen en het hout wordt klaargelegd. Dan wordt het lichaam op de brandstapel gelegd en het vuur opgehaald. Dit halen ze op uit een tempel, en wordt aangestoken door het vuur dat ongeveer 3500 jaar geleden door Shiva is aangestoken en nog nooit is uitgegaan. De crematie duurt in totaal zo'n 3 uur.
Er is een groepje dat in plaats van gecremeerd, 'begraven' wordt in de Ganges: kinderen, zieken, zwangere vrouwen, mensen die gebeten zijn door cobra's en heiligen/priesters. Ook dit hebben wij mogen aanschouwen. Het lichaam wordt op een plank gebonden en verzwaard met stenen en dan met een bootje naar het midden van de Ganges gevaren. Daar wordt het lichaam het water in gegooid, en dat was het dan.
Wat dan ook nog weer heel bizar is, het is normaalste zaak in de wereld om je met het water uit een van de meest vervuilde rivieren ter wereld te wassen. Het water zou heilig zijn en slechte karma wegspoelen. Elke ochtend is er een bad-ritueel waarbij honderden pelgrims zich in de Ganges wassen. Dit hebben wij niet gezien.
's Avonds is er een ceremonie aan de Dashashwamedh Ghat. Wij wederom met een bootje, vanuit het water zag je het wel het mooist. Ons werd verteld dat het gehouden werd om de rivier de Ganges te eren. In totaal waren er 12 mannen die een soort van optreden gaven met vuur en bellen. Deze ceremonie duurde ongeveer een uur. Knettertje druk, het lag vol met bootjes en ook op de kant stonden honderden mensen.
De laatste dag in Varanasi zijn we naar de kleine crematieplek geweest, Harishchandra Ghat. Deze kan gebruikt worden door alle religies. Bij beide plekken zijn het enkel mannen die bij de crematie aanwezig zijn, de vrouwen hebben vooraf afscheid genomen. Op de plek van de crematie mag niet gehuild worden, anders zou dit invloed hebben op de ziel van de overledene. Meestal is het de oudste zoon die het ritueel laat gebeuren. Hij loopt 5 keer rond het lichaam (vijf elementen: vuur, aarde, water, lucht en ether) en steekt dan het vuur aan. Wij stonden ongeveer 15 meter van dit alles af, dat was heftig. Je zag die man gewoon in brand gezet worden. Doordat de voeten uitstaken konden we het proces helemaal volgen. Na een tijdje kwamen we in gesprek met een man uit Calcutta. Hij gaf ons gratis (dit is lang niet altijd het geval, de meeste willen geld hebben) informatie over het hele crematie gebeuren. Wij waren daar op bezoek en hij wilde dit bezoek speciaal maken en ons op deze manier bedanken dat wij daar waren. Na de crematie nam hij ons mee naar de tempel waar het vuur (voor de kleine crematieplek) opgehaald werd. Hier kregen wij een kleine rondleiding. Voor ons was het daarna tijd om terug te gaan naar het hostel om onze spullen te pakken en klaar te maken voor de treinreis richting Agra. Uiteraard deze trein had ook vertraging. Wij zouden om 17.20 uur vertrekken, dit werd uiteindelijk 18.55 uur. Maar goed, we hebben de tijd en zo kwamen we ook niet zo vroeg aan in Agra dus eigenlijk alleen maar handig. Wij deelden onze coupe met een Nederlands meisje en een Spaanse jongen. Dat was wel prettig eigenlijk. 's Nachts heerlijk geslapen! De trein had nog wel meer vertraging mogen hebben, wat een comfortabele rit was dit zeg. Rond 11.00 uur kwamen dan aan in Agra, vanuit de trein konden we de Taj Mahal al zien. Jeuj! Gelijk bij aankomst voelde deze stad al gemoedelijker dan Varanasi. Het hostel was een eindje weg uit het centrum, lekker rustig. Ons hotel had een eigen auto-rickshaw die tot onze beschikking stond met chauffeur. Dat was erg handig, hij bracht ons overal heen en bleef dan ook daar op ons wachten en dat tegen een hele goede prijs. Door zijn goede tip hoefden wij niet de 8 euro p.p. aan entree te betalen, maar konden we zo doorlopen. De dag dat wij aankwamen was blijkbaar een feestdag en was een ticket niet nodig.
Zodra je de poort door komt lopen krijg je een wow gevoel. Wat een prachtig marmeren stuk architectuur! Alles is ook mooi aangelegd en ziet er verzorgd uit. Alles is symmetrisch gebouwd, de tuin, de torens, poorten en het mausoleum zelf. We mochten het paleis of mausoleum ook in. Wederom een gelukje, we hoefden niet in de rij te staan. Je mag je schoenen niet aan en gezien het erg heet was, waren de stenen te heet voor onze voeten. Wij zijn bij de ingang gaan staan en hebben even gekletst met het legermannetje wat daar stond. Eerst wilde hij er niks van weten, maar na een beetje aandringen mochten we na even gewacht te hebben naar binnen. Maar goed ook want er was een gigantische rij, kwamen we achter toen we eruit kwamen lopen. Dat had zeker nog wel een uur geduurd. Van binnen is het net zo mooi als van buiten. Hier liggen de tombes van de vijfde heerser Shah Jahan en zijn vrouw Mumtaz Mahal. In 1632 werd met de bouw begonnen en het mausoleum werd in 1643 officieel in gebruik genomen. Shah Jahan was in 1658 afgezet door zijn zoon en had zijn laatste jaren onder huisarrest doorgebracht in Fort Agra, met uitzicht op de Taj Mahal. In 1666 kwam hij te overlijden en kreeg hij een plekje naast zijn vrouw in het mausoleum.
De tweede dag in Agra hebben we het net genoemde Fort Agra bekeken. De constructie van het uit rood zandsteen bestaande fort begon in 1565 onder leiding van heerser Akbar. Zijn kleinzoon Shah Jahan transformeerde het in een paleis, en later werd het zijn gevangenis voor 8 jaar toen zijn zoon de macht overnam. Er is ons verteld dat deze zoon er een party palace van heeft gemaakt.
Na het fort eerst een treinticket richting Delhi geboekt en daarna was het tijd om naar wat souvenirtjes te zoeken. Bij de Taj Mahal was een klein marktje waar ze voldoende keus hadden.
Onze trein vertrok de volgende ochtend bijna op tijd, maar 45 minuten vertraging. En dit keer hingen er zelfs borden op het platform. Delhi was maar 4 uur reizen en bij aankomst viel het ons meteen op dat het eigenlijk best een westerse stad is. Het is er wel druk en er ligt veel pruttel op straat maar ze beschikken wel over alles wat een stad nodig heeft. Er is zelfs een metro aanwezig, en een moderne ook nog. Wij slapen in een hostel dat is gelegen op de Main Bazaar, wat betekent een gezellig straatje met veel winkeltjes en restaurantjes. De eerste volle dag in Delhi een bazaar bezocht (Palika Bazaar), Humayuns Tombe (grootschalig grafmonument voor de tweede heerser van het Mogolrijk) en de India Gate. Dit is een poort, lijkt op de Arc de Triomph, ter nagedachtenis aan de soldaten uit Brits-Indië die in de Eerste Wereldoorlog voor het Britse Rijk zijn gestorven. Het werd al wat donker toen we bij de gate aankwamen, maar wat daarna kwam waren we niet op voorbereid. Super harde wind! Gezien wij onder bomen stonden leek het ons verstandig om een plekje in de open lucht te zoeken. Maar goed ook, takken kwamen uit de bomen vallen en zelfs hele bomen werden omgewaaid. In de straat waar wij stonden kwam er nog een auto onder de boom terecht. Wij op zoek naar een rickshaw die ons terug kwam brengen, en normaal staan ze in de rij voor je, nu zaten ze allemaal vol of wilden ze ons, uiteraard, niet voor een goede prijs naar het hostel brengen. Gelukkig toch eentje kunnen vinden, wel tegen een te dure prijs, voordat het met bakken uit de lucht kwam. En donker dat het ineens was! Eenmaal in het hostel gelijk onder douche al het opgewaaide zand afspoelen. We hadden gehoopt dat het de volgende dag door de regenbui wat afgekoeld zou zijn, maar helaas het was alleen maar heter geworden. Een kort bezoek gebracht aan Red Fort, een immens groot fort gelegen in het oude centrum van Delhi. Van de buitenkant een erg indrukwekkend pand, maar van binnen naar onze mening wat minder mooi dan Fort Agra. Ook hier zag je nog wel wat overblijfselen van de storm van gisteren, takken overal en bomen omgewaaid. Op de heenweg al een MacDonalds gespot dus na het bezoek linea recta richting de Mac voor een heerlijke beker ijskoud drinken. Na weer wat op temperatuur te zijn gekomen, was de volgende stop de bazaar in Old Delhi. Gezellige kleine straatjes vol met kleurvolle kleding, sieraden en andere Indiase attributen. En schaduw :-) Op onze een-na-laatste volle dag in Delhi de Jama Masjid Moskee proberen te bezoeken. Helaas toen wij aankwamen was de moskee gesloten, omdat het gebedstijd was. Dus maar de souvenir jacht geopend. Eerste stop was Dilli Haat. Een food- and craftsmarket. In totaal staan er 62 stalletjes op de markt en ze maken gebruik van een rotatie-systeem. De standhouders betalen ongeveer 1 euro per dag en mogen maximaal 15 dagen blijven staan. Deze markt is elke dag. De souvenir-oogst hier was gering, dus op naar de Main Bazaar Road. Na een korte tijd alle souvenirtjes die we voor ogen hadden binnen. De laatste dag eigenlijk niet zoveel gedaan, behalve een postkantoor gezocht om wat dingen terug te sturen naar Nederland. Onze tassen werden toch iets te zwaar ;) New Delhi heeft mij wel ontzettend verrast in een positieve zin. Ik had niet verwacht dat het zo westers zou zijn.
En met Delhi sluiten we India ook weer af. Morgenavond vertrekt ons vliegtuig richting Bangkok.
Op naar Thailand!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
